x تبلیغات
آموزش موسیقی

چه خطراتی متوجه آکاردئون هستند؟

 مانند هر ساز دیگری، آکاردئونها کاملا محکم هستند اما با ظرافت ساخته شده اند، بنابراین ممکن است کمی آسیب هم بر روی نحوه اجرایشان اثر بگذارد. راهنمایی های کلی که از بروز آسیب به آکاردئون جلوگیری می کنند در بخش زیر آورده شده اند:

 
  • هرگز هنگامی که دکمه یا کلیدی را فشار نمی دهید، بلوها را باز و بسته نکنید یا نگذارید باز یا بسته بمانند. وقتی هیچ دکمه یا کلیدی فشرده نشده، تمام پدها بسته اند؛ باز یا بسته کردن بلوها باعث می شود هوا به زور وارد محفظه سربسته شده یا از آن خارج شود که این اعمال زور می تواند نشتی ایجاد کند. اکثر آکاردئونها معمولا یک دکمه “هواکش” در اطراف سمت چپشان دارند که منفذ یا هواکشی را باز کرده تا به بلوها اجازه حرکت آزادانه را بدهد. در غیر اینصورت به سادگی می توانید یک جفت دکمه را به طور تصادفی در یک طرف به طور دلخواه فشار دهید.
  • در آکاردئونهای بدون زبانه دیجیتال، هیچ پدی وجود ندارد اما شما می توانید باز هم به طور تصادفی بلوها را وادار کنید خودشان نشتی گیری کنند. ممکن است یک منفذ کوچک وجود داشته باشد که همیشه باز است، اما معمولا یک دکمه هواکش وجود دارد. این دکمه ممکن است به طور خودکار وقتی آکاردئون خاموش است باز شود. در آکاردئون بدون زبانه فشردن دکمه ها، پدها را باز نمی کند، زیرا وجود ندارند. بنابراین از محل قرار گیری دکمه هواکش و نحوه عملکرد آن آگاه شوید.
  • همیشه آکاردئون را با جعبه اش جابه جا کنید زیرا این کار باعث می شود بلوها حرکت نکنند. برخی از آکاردئونها ممکن است بندهای قفل بلو داشته باشند که از باز شدن آنها هنگامی که به هم متصلند جلوگیری می کند. آکاردئونها می توانند سنگین باشند، بنابراین همیشه اصول ایمنی را هنگام برداشتنشان رعایت کنید. هرگز یک آکاردئون را از یک طرف بلند نکنید زیرا این کار باعث می شود تا بلوها باز شوند.
  • آکاردئونها را در مکانهایی که رطوبت خیلی بالا یا خیلی پایین است، نگهداری نکنید. آکاردئونها بندهای چرمی در داخل خود دارند که برای تنظیم عبور هوا بین زبانه تعبیه شده اند و رطوبت می تواند باعث تغییر ماهیت و ترک خوردن این چرمها شده که ممکن است آکاردئون را از کوک خارج کرده و واکنش آن را کند کنند. آکاردئونهای بدون زبانه این بندهای چرمی را ندارند اما قطعات الکترونیکی درونشان وجود دارد که می توانند به وسیله رطوبت آسیب ببینند.
  • از آنجاکه درون آکاردئون برای عبور هوا باز است، گرد و غبار می تواند در داخل آن انباشته شود. ساده ترین راه برای جلوگیری از این مشکل، نواختن آن است! اگر قصد دارید مدتی با آکاردئون کار نکنید، روی آن را بپوشانید و داخل ساک مخصوصش قرار دهید. اگر هم تصمیم دارید برای همیشه آکاردئون را کنار بگذارید، بهتر است آن را بفروشید تا به خاطر عدم استفاده خراب نشود.

چه چیزهایی همراه یک آکاردئون نیاز است؟

 هنگام خرید آکاردئون ملزوماتی که باید به همراه آن تهیه کنید عبارتند از:

 
بندها که باید با آکاردئون باشند، اما بهتر است وجود آنها را چک کنید. اگر به دلایلی آنها با آکاردئون نبودند، باید تعدادی خریداری کنید. از فروشنده درباره محکم بودن بندها بپرسید و مطمئن شوید آنقدر قوی هستند که آکاردئون شما را نگه دارند.
یک ساک نگهداری برای حمل و نقل یک آکاردئون ضروری است. برای نوازندگی ممکن است به جاهای مختلفی بروید و حتی اگر مسافت بسیار کوتاه باشد، نمی توانید آکاردئون را بدون داشتن یک جای جعبه مانند حمل کنید.
همچنین ممکن است برای راحتی بیشتر به وسایل زیر نیاز پیدا کنید:
 
چارپایه یا صندلی مخصوص. یک فرد مبتدی باید همیشه نشسته اجرا کند. حتما لازم نیست چارپایه مخصوص داشته باشید بلکه به صندلی نیاز دارید که به بازو و دستهایتان امکان حرکت آزادانه به سمت بیرون را بدهد. می توانید از یک فروشگاه لوزام موسیقی، یک چارپایه گیتار یا پیانو تهیه کنید که برای آکاردئون هم مناسب است.
پایه نت. برای هر سازی یک پایه نت لازم است (به غیر از پیانو که روی آن تعبیه شده است). وقتی با دو دست سازتان را نگه می دارید تا بنوازید، امکان باز نگه داشتن کتاب نت وجود ندارد.
آمپلی فایر. تنها در صورت داشتن آکاردئونهای بدون زبانه به یکی از آنها نیاز پیدا خواهید کرد. شما باید یک آمپلی فایر کیبورد تهیه کنید و نه یک آمپلی فایر گیتار.

برندهای هارمونیکا

 

رایجترین برندها عبارتند از: هوهنر، هرینگ، لی اسکار، سوزوکی، سیدل، بوشمان و هوانگ.

نام هوهنر بیشتر به گوشتان خورده است زیرا رایجتر است. اگرچه این بدین معنا نیست که بهترین نوع هارمونیکاست. هوهنر هارمونیکاهای مختلفی می سازد که برخی از آنها خوب هستند و برخی هم خیلی خوب نیستند. درباره برندهای مختلف هامونیکا تحقیق کنید.

برای یک مبتدی، من شخصا، لی اسکار را توصیه می کنم. نواختن آن بسیار آسان است و صدای فوق العاده ای دارد. اما نمی گویم همیشه می توانید از آن استفاده کنید. قطعا هارمونیکاهای دیگری هم هستند که به همان اندازه خوب باشند.

انواع هارمونیکا

 

دیاتونیک: این مدل رایجترین و ساده ترین نوع هارمونیکاست. احتمالا می خواهید با این نوع شروع کنید. یک هارمونیکای دیاتونیک 10 حفره دارد. برای نواختن گام های ماژور دیاتونیک ساخته شده است. نت های اضافی را می توان با بندینگ هارمونیکا (در ادامه به آن خواهیم پرداخت) ایجاد کرد و گام های مختلف را می توان با نواختن در پوزیشن های مختلف به دست آورد.

کروماتیک: این هارمونیکا فانتزی است. یک دکمه کوچک در کنارش دارد. وقتی این دکمه را فشار می دهید، هر نتی که بنوازید، نیم پرده بالا می رود. این ساز به شما این امکان را می دهد تا هر نتی را در مقیاس کروماتیک موسیقی بنوازید. اگرچه این نوع هارمونیکاها تطبیق پذیری بیشتری دارند، اغلب سخت نواخته می شوند، به ویژه اگر سعی کنید آنها را به روش بندینگ بنوازید که برای مدلهای بلوز توصیه نمی شود.

هارمونیکاهای ترمولو و اکتاو: این هارمونیکاها یک ردیف حفره دارند. در نوع ترمولو، نتها کمی جدا از هم کوک می شوند اما تقریبا یکسان هستند. در هارمونیکاهای اکتاو، نتها در یک اکتاو (8 نت) جدا از هم کوک می شوند که صدای کاملتری ایجاد می کنند. آن را با گیتار 12 سیمی مقایسه کنید. هر دو نسبتا کم مورد استفاده قرار می گیرند.

کوک کردن ویژه: برخی هارمونیکاها دارای گام های متفاوتی مثل گام های مینور هستند و این گامها برای نواختن با بیش از یک کلید ایجاد شده اند.

توصیه می شود با هارمونیکای دیاتونیک و ترجیحا با کلید C (چون راحت ترین کلید برای یادگیری است) شروع کنید.

اتود برای تکنیک اسلاید

 اتود زیر برای اجرای تکنیک اسلاید بسیار مناسب است این اتود پارتیسیونی از آهنگ شور عاشقانه (هزار دستان ) می باشد قطعه را برای بار اول اجرا کنید وقتی به دو لا خط تکرار رسیدید آخرین نتی که اجرا کرده اید نت لا می باشد و نت بعدی هم که در ابتدای قطعه است نت لا در یک اکتاو بالا تر می باشد بین این دو  نت تکنیک  اسلاید  را  اجرا کنید توجه کنید باید این کار را با سرعت بالا باید انجام دهید و هیچ صدای اضافی نباید باشد در واقع مراقب باشید به سوراخ اشتباهی نروید این اسلاید از سوراخ 3 شروع شده و در سوراخ 7 به اتمام می رسد به نمونه صوتی به دقت گوش کنید و بارها و بارها این تمرین را انجام دهید و به نمونه صوتی گوش فرا دهید و تا موقعی که به درستی این کار را انجام نداده اید به تمرین بعدی نروید

اتود2

تکنیک اسلاید را برای هر 2 نت جدا گانه تمرین کنید و سعی کنید از صداهای اضافی پرهیز شود و صدایی صاف و تمییز بدون اشتباه داشته باشید

آموزش آواز دشتی: کلیات مهمی که باید بدانید

 آواز دشتی یکی از آوازهای موسیقی ایرانی است و از ملحقات دستگاه شور شناخته میشود و شباهت زیادی با این دستگاه دارد. اگر بخواهیم ریشه این نوع موسیقی را بیان کنیم میتوان ریشه آن را از منطقه دشستان واقع در بوشهر دانست. این نوع از آواز را میتوان شبیه به موسیقی شمال به ویژه آواز در استان گیلان دانست. در آواز دشتی به درجه پنجم دستگاه شور تاکید میشود و به این نت، نت شاهد آواز دشتی میگویند.

 
یعنی اگر شوری را طبق فواصل معمولی بنوازیم درجه پنجم گام شروع آواز دشتی است این گام متغیر است و در حدود یک ربع پرده بالا و پایین میرود. این نوسان ربع پرده موجب ایجاد همان حالت حزن انگیز موجود در آواز است. بسیاری از آوازها و لالایی ها در فارسی از نوع آواز دشتی هستند. این نوع از آواز بسیار حزن انگیز بوده و حتی گوشه ای به نام غم انگیز در ردیف های این آواز است.
تفاوت شور و دشتی
1-تفاوت فواصل
دشتی گامی همچون شور دارد با این تفاوت که بخاطر همان ربع پرده دو نوع فواصل دارد:
 
1-درجه اول تا دوم : سه ربع پرده
 
2-درجه دوم و سوم: سه ربع پرده
 
3-درجه سوم تا چهارم: یک پرده
 
4-درجه چهارم تا پنجم: یک پرده
 
5-درجه پنجم تا ششم: نیم پرده
 
6-درجه ششم تا هفتم: یک پرده
 
7-درجه هفتم تا هشتم: یک پرده
 
2-اهمیت درجه ها
در دستگاه شور درجه اول و چهارم اهمیت دارد ولی در آواز دشتی درجه پنجم و درجه سوم است.
گوشه های آواز دشتی
  • دشتستانی
  • حاجیانی
  • بیدگلی (یا بیدِکانی)
  • چوپانی
  • اوج
  • گیلکی
  • کوچه‌باغی
  • غم‌انگیز
  • سَمَلی
تفاوت گوشه های دشتی فقط در تحریرها است و درهمان پرده های اصلی آواز دشتی اجرا میشوند.
 
گوشه عشاق
گوشه عشاق متمایزترین گوشه دشتی است. این گوشه از نظر فواصل هماند شور است ولی در اجرای خود دستگاه شور استفاده نمیشود. گوشه عشاق در دستگاه هایی همچون همایون، راست پنج گاه، نوا، آواز های بیات اصفهان و اوعطا به کار میرود.
 
معروف ترین آثار آواز دشتی
  • سرود ای ایران از روح‌الله خالقی (لینک دانلود)
  • قطعات کاروان (لینک دانلود) و در قفس (لینک دانلود) از ابوالحسن صبا
  • تصنیف موسم گل از موسی معروفی (لینک دانلود)
  • قطعه کاروان از مرتضی محجوبی با صدای غلامحسین بنان (لینک دانلود)
  • تصنیف الهه ناز اثر اکبر محسنی با آواز بنان (لینک دانلود)
 
مقایسه گام های دستگاه شور و دشتی
گام های دشتی را با دیاپازون میتوان کنترل و تمرین کرد.گوشه های تشکیل دهنده آواز دشتی معمولا درجات اول تا چهارم را اشغال کرده اند. چهار درجه اصلی با دیاپازون قابل کنترل است. گام های دشتی همانند گام دستگاه شور است اما با این تفاوت که درجه چهارم دشتی درجه هشتم شور است.

نکات مهم برای آواز خواندن

 صدای خود را بسازید

اگه به دنبال صدای بهتر هستید در کلاسهای خوانندگی شرکت کنید. مثل ورزش کردن برای تقویت صدا نیز نیاز به تمرینات خاصی است. غضلات حنجره آخرین قسمتی است که نیاز به تقویت دارد اگر که به دنبال بهتر شدن هستید. با حضور در کلاسهای حرفه ای و یاد گرفتن تکنیک های جدید می توانید صدای خود را تقویت کنید. صدا مثل یه ساز میمونه که مثل سایر خواننده ها میتونید اون رو یاد بگیرید.
 
محدودیت و دانگ صدای خود را بشناسید
شما با رعایت حد محدودیت های صدای خویش می توانید صدای خود را بهبود ببخشید این محدودیت ها در بعضی بیشتر و در بعضی کمتر است ولی همه به گونه ای دارای این محدودیتها هستند و به اصطلاح شما باید به نقطه شیرین صدای خود برسید.
 
روی تنفس خود تمرکز کنید
یاد گیری تنفس صحیح از اصول ضروری پیشرفت صدا است. قبل از اجرای هر قطعه حتما با تنفس عمیق و شمرده به استقبال آن بروید بطوری که برای هر کلمه به اندازه کافی هوا در ریه خود داشته باشید . از طریق شکم نفس بکشید نه سینه این کار به بهبود و کنترل بهتر صدای شما کمک خواهد کرد
 
 
حالت صحیح بدن را در هنگام خواندن یاد بگیرید.
اکثر معلمان درس آواز برای رسیدن به نوای خوب پیشنهاد میدهند که به صورت سرپا و ایستاده آواز بخوانید. در زمان نشستن به علت جمع شدن عضلات شکم تنفس با تمام قدرت انجام نمیگیرد.
سر را در یک خط 90 درجه با شانه ها نگاه دارید اجازه دهید تا فک پایین به صورت شل و آزاد باشد به طوری که زبان را با حالتی آرام در فضای جلویی دهان قرار دهید. فک بالا را عقب تر از فک پایین ببرید این کار موجب ورود هوای بیشتر از گلو خواهد شد..
 
 
قبل از خواندن خود را گرم کنید
خود عملیات آواز خواندن گرم کردن محصوب نمی شود. اگر حنجره شما آماده آواز نباشد شما بطور اتوماتیک به جای تمرکز روی تکنیک بر روی بهتر شدن تن و آوای خروجی حنجره تمرکز خواهید کرد. تمرینات گرم کردن صدا علاوه بر کار روی هر بخش مشکل دار حنجره به افزایش دانگ صدای شما نیز کمک خواهد کرد.
یادتان باشد که صدای شما هنگام گرم کردن به هیچ وجه خوب نخواهد بود حتی شما که صدای خوبی دارید.
بهنر است یک گوشه دنج گیر بیاورید تا کسی رو اعصابتان نرود.علاوه بر حنجره ، سینه و سر را نیز می بایست گرم کنید. برای رسیدن به صدای سر میتوانید با دهانی بسته نوای یک خواننده اپرا را تقلید کنید. منظور از صدای سینه همان صدای روز مره صحبت کردن است.
برای گرم کردن از کلماتی استفاده کنید که بیشتر دهان شما را ببندند مانند: “Ooh wee ooh oohweeoohweeohh”
 
 
شما باید توانایی تشخیص نیم نت بالا تر یا پایینتر را داشته باشید
بهترین راه یاد گرفتن این موضوع خواندن همراه با پیانو یا کیبورد است.یک صدا را جرا کرده و به صورت زنگوار(زمزمه) با نتهای زیر را را زمزمه کنیدA, A# , B, C, C#, D, D#, E, F, G und G#. این کار را برای تمامی نتها اجرا کنید. پیشنهاد می کنیم برای توسعه این بخش که اتفاقا خیلی هم مهم است فیلم کلاس های سلفژ استاد شریعتی را تهیه و تا می توانید تمرین کنید.
 
 
هر روز تمرین کنید
هر چه قدر که بیشتر آواز بخوانبد صدای قویتری خواهید داشت. به این موضوع توجه داشته باشید که صدای شما یک مجموعه ماهیچه است که نیاز به تمرین دارد. هرکسی یک حد خاص از دانگ صدا را دارد. دانگ های پایینی و بالایی فقط با تمرین گسترش خواهند داشت. برای تمرین با خواننده ی مورد علاقه خود هم خوانی کنید ولی این موضوع را در نظر داشته باشید که صدای شما با صدای خواننده مورد علاقه شما تفاوت دارد و اگر سعی کنید صدای او را تقلید کنید قطعا هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد. همیشه با صدای خودتان بخوانید.
 
 
به اندازه کافی آب بنوشید
حتی اگر شما یک خواننده حرفه ای باشید در صورت خشک بودن بدنتان با مشکل رو برو خواهید شد. کسی که زیاد آواز می خواند باید روزی 8 لیوان آب بنوشد.قبل از خواندن از مصرف نوشیدنی های الکلی و کافئین دار پرهیز کنید زیرا یاعث تبخیر آب بدن میشود. نوشیدنی های بسیار شیرین نیز باعث خشکی گلو خواهد شد. چای سبز اب گرم همراه با کمی عسل و لیمو میتواند به طراوت حنجره کمک کند
 
 
مصرف محصولات شیری و شیرینی قبل از اجرا
 
 
پنیر شیر و بستنی باعث جمع شدن خلت در گلو شده و صدای شما را تحت تعثییر قرار خواهد داد همچین غذاهایی که به شدت ادویه و نمک به آنها اضافه شده میتواند به غشا بیرونی تارهای صوتی شما آسیب زده و آن ها را پاره کند از دیگر عوارض اینگونه غذاها تحریک بیش از حد اسید معده می باشد که به نوبه خود بر روی تنفس تاثیر خواهد گذاشت
 
 
سیگار نکشید
سیگار کشیدن با تخریب ریه به آهنگ تنفس شما هنگام خواندن آسیب خواهد زد به غیر از این گلوی شما را خشک میکند که خود مخرب می باشد. اگر سیگاری هستید بهتر است در روزهای اجرا کمتر سیگار بکشید و بیشتر نوشیدنی مصرف نمایید.
 
 
تا هر اندازه که می توانید تمرین تنفس انجام دهید
اگر که هر روز وقت کافی برای گرم کردن یا آواز خواندن ندارید و اینکار را چند روز یک بار انجام میدهید باید بدانید که در مورد تمرین تنفس با محفظه شکم تمرین روزانه آن امری ضروری است. تنها با رعایت همین یک مورد صدای شما بصورت واضحی رشد خواهد نمود. شما می توانید تمرین تنفس شکمی و حبس نفس را هنگام پیاده روی همزمان انجام دهید (برای نتیجه گیری سریعتر)
 
 
 تارهای صوتی را بیش از حد نکشید
اگر شما با صدای بلند و طولانی آواز بخوانید قطعا به تارهای صوتی خود آسیب خواهید زد مثل بقیه ماهیچه ها تارهای صوتی نیز احتیاج به استراحت دارند. در صورت احساس سوزش خارش یا داغ شدن گلو سریعا به خودتان استراحت دهید.

آموزش نکات مهم برای آواز خواندن

 آوازخواندن هنری است که باعث آرامش و البته صدای خوب باعث لذت بردن همگان خواهد شد، بخش آوازی یک حالت در موسیقی فارسی است که دارای پهنای باند نامحدود می‌باشد.

آواز (به انگلیسی: Vocal music) گونه‌ای از موسیقی است که توسط یک یا چند خواننده و با یا بدون همراهی سازهای مختلف اجرا می‌شود، به‌شکلی که محوریت قطعه بر آواز خواندن باشد.
 
چگونه بهتر آواز بخوانیم
برخی از افراد به طور طبیعی با صدای زیبا و حرفه ای به دنیا می آیند که درصد کمی از انسانها را شامل میشود ، اما حتی خوانندگان حرفه ای نیز باید با کار سخت و تمرین های زیادی که برای به دست آوردن مهارت ها انجام میدهند به به صدای خوب برسند.
 
پیدا کردن جای درست صدای هنرجو
بسیاری از خوانندگان دارای صدای خوب و مطبوعی هستند اما به علت اینکه از جای نادرست شروع به خواندن میکنند ،به اصطلاح مایه را بالا و یا پایین میگیرند آوازشان ناخوشایند میگردد،بنابراین استاد وظیفه دارد بهترین جای صدای هنرجو را تشخیص داده و به وی متذکر شود. لازم به ذکر است که وسعت صدا و دامنه صوتی با تمرینات مداوم قابل رشد و بهبودی است
تنفس صحیح و به موقع
تمرین های زیادی برای نفس گیری و ازدیاد نفس و جود دارد که در کلاس های آواز باید به آن پرداخت ،اما با وجود همه این تمرینات باید به 2 نکته اساسی توجه گردد:
1-نداشتن استرس وحالت عصبی در خواندن وشل ورها بودن کامل عضلات در زمان خوانندگی
2-تخلیه نفس به آرامی و خرد خرد در هنگام آوازخوانی
 
بیرون دادن صدا به شکل صحیح
این قسمت بی شک یکی از مهمترین قسمتهاست که باید در کلاس آواز بدان پرداخته شود.به طور کلی در موسیقی هدف نهایی این است که نوازنده و یا خواننده بهترین و مطبوع ترین صدا را از ساز وحنجره خود تولید کنند.ذکر این نکته ضروری است که تکنیک های ارایه بیرون دادن صدا در خوانندگی موسیقی ایرانی تفاوت آشکاری با موسیقی غربی دارد
 
تمرین های صدا سازی ،تحریر ،غلت
با توجه به موارد بالا وآگاهی واشراف به آن مراحل وقت آن میرسد که به تمرین های گسترده ای از صداسازی در منطقه بم ، وسط و اوج صدا بپردازیم وبا پرورش صدا ی هنر جو دامنه صوتی و حجم صدای وی تقویت و وسعت پیدا کند.همچنین تحریر یا همان چهچه زدن که اصواتی همانند صدای قناری ، بلبل ویا مرغ مینا است ،مبحث جداگانه ایست و دغدغه بسیاری از هنرجویان است.تمرین های ویژه ای دارد .که در کلاس آواز به آن میپردازیم وپس از مدتی که هنرجو تحریر زدن را آموخت به تنوع تحریر و جمله های متنوع تحریری و همچنین غلت ها و تکیه ها که با چهچه زدن تفاوت دارد می پردازیم.
یادگیری دستگاه ها و آوازهای ایرانی
حال زمان یادگیری دستگاه ها و ردیف های آوازی موسیقی ایرانی است .ناگفته نماند که برای آنکه هنرجو تنها تمرینهای خشک و سنگین بالا را نداشته باشد ، در حین آموزش مراحل فوق با گوشه های و ردیف های آوازی به صورت اجمالی و مقدماتی آشناشده و زمانی که به این مرحله رسید آموزش های پیشرفته و تکمیلی را خواهد گذراند
 
آموزش تصانیف زیبای قدیمی وجدید
ضمن آموزش آواز ، تصنیف خوانی و یا ترانه خوانی اهمیت یه سزایی داشته ،به ویژه آنکه امروزه مردم توجه بیشتری به تصنیف خواندن دارند.در آموزش تصنیف به ریتم توجه ویژه ای خواهیم داشت.همچنین با توجه به اینکه تصانیف قدیمی و جدید هر کدام ظرایف و زیبایی های مخصوص به خود را دارند به هر دو مورد به صورت جدی خواهیم پرداخت
 
آموزش انواع مرکب خوانی
آموزش مرکب خوانی یا مد گردی در موسیقی ایرانی زمانی تحقق یافته و معنی دارد که هنرجوی آواز همه گوشه های آوازی موسیقی ایرانی را آموخته باشد.
 
تحلیل آواز بزرگان و شناخت سبک های مختلف اساتید
معظلی که امروزه دامن موسیقی ایرانی به ویژه آواز خوانی را گرفته تقلید است .و یکی از بهترین راه های علاج این مشکل آشنایی با شیوه اساتید بزرگ آواز است..ضمن آنکه شناخت سبک آواز خوانان بزرگ باعث میشود تااز خرمن هر استاد خوشه ای بچینیم و به تنوع در آواز خوانی برسیم
 
بداهه خوانی و طراحی آواز
در نهایت و با گذراندن همه مراحل فوق آوازخوان باید بتواند به مرحله ای برسد که وقتی یک غزل به او میدهند به صورت زنده و در لحظه آوازی درست و زیبا بر روی آن بخواند.لازمه این امر غیر از گذراندن موار فوق الذکر تجربه زیاد وتسلط بر شعر میباشد.همچنین خواننده باید به مرحله ای برسدکه بتواند طراحی آواز کند یعنی طوری گوشه ها را اجرا کند و شعر را جمله بندی کند که قبل از آن سابقه نداشته باشد و مختص او باشد .البته رسیدن به این مراحل رنج و زمان بسیاری می طلبد
مراحل متعددی برای رسیدن شما به یک سطح بالاتر خوانندگی وجود دارد. شما می توانید کلاس های خوانندگی رفته و ساختار فیزیکی بدن و صدای خود را تمرین دهید که حتی گاهی اوقات تنها وضعیت صحیح و تنفس و حالت بدن برای ایجاد صدای بهتر کافی است.

چگونه می‌توان تنفس صحیح را آموخت ( قسمت سوم)

 تمرین شمارۀ 5

در حالت افراشته بایستید، نفس عمیق کشیده و بازدم را با حرف “ف” توام کنید.  همانگونه که اشاره شد منظور از واژۀ عمیق در اینجا جایگاه تنفس است. تصور کنید هوا مانند گویی گرد و نه چندان بزرگ اما سنگین وزن است. به گونه ای نفس بکشید که این گوی بدون تولید صدا سریع وارد بدن شما گشته و به کف لگن خاصره برسد. هنگام دم، چانه و زبان را – به ویژه در بخش انتهایی یا ریشۀ آن –  رها نگاهدارید.
فرم لب‌ها هنگام ادای حرف “ف” به گونه‌‌ای است که بطور طبیعی بازدم را آهسته می‌کند. برای ادای این حرف طبیعی‌ترین تلاش را تنها در ناحیۀ لب‌ها بکاربرید. مفصل فک – با وجود بسته بودن نسبی دهان-  و ماهیچه‌های جونده و زبان باید کاملا راحت و رها بمانند. در یکنواختی هوای بازدم به هنگام ادای “ف” بکوشید.
دربه‌کارگیری  واژه‌هایی مانند “کمترین تلاش” ، “فشارطبیعی” ، ” راحتی فک و زبان” یا واژه‌هایی از این دست است که ضرورت وجود آموزگار آواز و وظیفۀ او هرچه نمایان‌تر و برجسته‌تر می‌گردد. آموزگاراست که با توضیح و کنترل دقیق خود راه درکِ تمایز این واژه‌ها را از “تلاش” و “تقلای زائد و بازدارنده” نشان می‌دهد.
 
تمرین شمارۀ 6
این تمرین را هنگامی انجام دهید که مطمئن هستید جایگاه تنفس شما در عمق بدن یعنی در ناحیۀ پایین قفسه سینه و شکم جای گرفته است.
تصور کنید روی کف دست یک پر یا چیزی سبک شبیه به آن قرار دارد، سعی کنید آن را با یک فوت قوی به دور پرتاب کنید. تمرین را چندین بار تکرار کنید.
تمرین های تنفسی را بهتر است در دوره های کوتاه و چندین بار در روز تمرین کرد  تا ساعتها پشُت سر هم، برای مثال 5 بار به مدت 15 دقیقه در طول روز به جای چندین ساعت پشت سر هم.
 
توجه به کیفیت وچگونگی تنفس تنها تا زمانی است که بدن به تنفس صحیح تسلط یافته است. پس از تسلط برآن، هنگام خواندن باید بدن را در عملکرد و بکارگیری این توانایی آزاد گذاشت.
 
این آموزش مفصل جهت یادگیری نحوه صحیح تنفس گرفتن برای آواز خواندن شما میباشد.

چگونه می‌توان تنفس صحیح را آموخت ( قسمت دوم)

 تمرین شمارۀ 3

هدف از این تمرین آهسته کردن بازدم است. در حالت افراشته بایستید از بینی نفس بکشید و هنگام بازدم از دهان لبها را جمع کرده و شعلۀ شمعی خیالی را با فوتی ملایم و لطیف به حرکت درآورید. در این تمرین زمان بازدم باید تقریبا دو برابر دم باشد، برای نمونه اگر دم را در4 ثانیه انجام میدهید سعی کنید بازدم را در 8 ثانیه انجام دهید. چنانچه دوره‌های تنفسی را طولانی تر میکنید توجه داشته باشید که بازدم همیشه از نظر زمانی دو برابر دم باشد. هنگام تنفس از تلاش بیش از اندازه اکیدا پرهیز کنید و سعی در یکنواختی جریان هوا هنگام بازدم داشته باشید. توجه کنید که در طول تمرین های تنفسی حالت صحیح بدن و انعطاف آن را نبایستی از دست بدهید.
این تمرین را در حالت خوابیده، نشسته و هنگام راه رفتن نیز انجام دهید. هنگام راه رفتن (با سرعت  Andante ، نه تند و نه خیلی آهسته) تنفس خود را با شمار قدم‌های خود هماهنگ کنید. برای نمونه با دو قدم یک نفس بگیرید و با چهار قدم آن را بیرون دهید.
تمرین‌های تنفسی در ابتدا ممکن است موجب بی نظمی و آشفتگی در تنفس و حتی سرگیجه، سر درد و …  گردند و سرعت تنفس -از بیم کمبود اکسیژن – برعکس سریعتر شود. در این صورت از ادامۀ تمرین خودداری کنید و به شیوۀ عادی نفس بکشید تا ناآرامی پایان یابد. با تکرار این تمرین – چندین بار در روز- بدن رفته رفته به آن عادت خواهد کرد.
 
تمرین شمارۀ 4
این تمرین را می‌توانید در تمام حالات یعنی خوابیده یا نشسته یا ایستاده انجام دهید. با بینی نفس بکشید، مدتی آن را نگاه دارید و در پایان با سرعت آهسته  و به طور یکنواخت نفس را از دهان بیرون دهید. بکوشید که نظم را در این تمرین به طور گام به گام بکار گیرید، یعنی در دوره‌های زمانی منظم این تمرین را انجام دهید. برای مثال در چهار ثانیه نفس را تو دهید، چهار ثانیه آن را نگاه دارید و در هشت ثانیه بیرون دهید. رفته رفته پریودها را طولانی تر کنید اما توجه داشته باشید که زمان بازدم همیشه دو برابر دم باشد. در بلندتر شدن پریودها شتاب نکنید و در این راه به مبارزه با بدن خود نپردازید. بدن همیشه برای هماهنگی با شرایط جدید به زمان نیازمند است. زمان حبس کردن نفس را میتوان به تدریج تا چهار برابر زمان دم گسترش داد (4+16+8).  بار دیگر تاکید می‌کنم که در صورت آشفته شدن تنفس و ناآرامی در بدن سعی در ادامۀ تمرین نکنید بلکه کمی تأمل کرده و هنگامی که آرامش دوباره به بدن بازگشت تمرین را تکرار کنید. مرز توانایی‌های بدن را می‌توان رفته رفته و با تمرین و پشتکار گسترش داد. و گرنه بی توجهی به آشفتگی‌های تنفسی ناآرامی در شیوۀ تنفس را نهادینه کرده و ما را از هدف اصلی خود که در حقیقت  تحت کنترل در آوردن آن است دور می‌سازد.
صفحه قبل 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 صفحه بعد