دیاتونیک: این مدل رایجترین و ساده ترین نوع هارمونیکاست. احتمالا می خواهید با این نوع شروع کنید. یک هارمونیکای دیاتونیک 10 حفره دارد. برای نواختن گام های ماژور دیاتونیک ساخته شده است. نت های اضافی را می توان با بندینگ هارمونیکا (در ادامه به آن خواهیم پرداخت) ایجاد کرد و گام های مختلف را می توان با نواختن در پوزیشن های مختلف به دست آورد.

کروماتیک: این هارمونیکا فانتزی است. یک دکمه کوچک در کنارش دارد. وقتی این دکمه را فشار می دهید، هر نتی که بنوازید، نیم پرده بالا می رود. این ساز به شما این امکان را می دهد تا هر نتی را در مقیاس کروماتیک موسیقی بنوازید. اگرچه این نوع هارمونیکاها تطبیق پذیری بیشتری دارند، اغلب سخت نواخته می شوند، به ویژه اگر سعی کنید آنها را به روش بندینگ بنوازید که برای مدلهای بلوز توصیه نمی شود.

هارمونیکاهای ترمولو و اکتاو: این هارمونیکاها یک ردیف حفره دارند. در نوع ترمولو، نتها کمی جدا از هم کوک می شوند اما تقریبا یکسان هستند. در هارمونیکاهای اکتاو، نتها در یک اکتاو (8 نت) جدا از هم کوک می شوند که صدای کاملتری ایجاد می کنند. آن را با گیتار 12 سیمی مقایسه کنید. هر دو نسبتا کم مورد استفاده قرار می گیرند.

کوک کردن ویژه: برخی هارمونیکاها دارای گام های متفاوتی مثل گام های مینور هستند و این گامها برای نواختن با بیش از یک کلید ایجاد شده اند.

توصیه می شود با هارمونیکای دیاتونیک و ترجیحا با کلید C (چون راحت ترین کلید برای یادگیری است) شروع کنید.