x تبلیغات
آموزش موسیقی

گیتار الکتریک

 

بیشتر قطعات گیتار بین الکتریک و آکوستیک مشترک است اما بخش بدنه گیتار الکتریک تفاوتهایی با آکوستیک دارد. مثل:

  • پیکاپ‌ها
  • پتانسیل‌متر
  • کلید انتخاب پیکاپ
  • فیش ورودی

پیکاپ‌ها ارتعاش سیم‌ها را می‌گیرند و صداها را از طریق آمپلی‌فایر‌ها تقویت و تبدیل به چیزی می کنند که ما می‌شنویم. پتانسیل‌متر حجم و تن صدا را کنترل می‌کند. کلید انتخاب پیکاپ، پیکاپها را انتخاب کرده و در نتیجه صدا پخش می‌شود. فیش ورودی جایی است که شما کیبوردتان را به آن وصل می‌کنید.

 

گیتار آکوستیک

 

اولین بخش از گیتار به سر دسته معروف است که در آن تونر‌ها و پیچ‌های کوک را می‌بینید. پیچ‌های کوک امکان کوک کردن گیتار با سفت و شل کردن سیم‌ها را برایتان فراهم می‌کنند.

معرفی 8 تا از قدیمی ترین گیتارهای جهان +عکس

مخترع گیتار چه کسی بود؟ مختصری از تاریخچه گیتار

و اما در قسمت میانی، به بخش باریک گیتار دسته می‌گویند. شیطانک نوار سفید رنگی در پایین سر دسته است. قسمت جلویی دسته، صفحه فرت نامیده می‌شود. سیم‌های فلزی روی این صفحه، فرت نام دارند که به انگشتانتان این امکان را می‌دهند تا از این طریق مکانهای درست را پیدا کنید. بزرگترین بخش این گیتار شامل بدنه، پل، خرک و پین‌های پل است. این پین‌ها سیم‌ها را سر جایشان ثابت نگه می‌دارند.

فهرست بخشهایی که همه گیتارها دارند

 سر دسته

تونرها
پیچ‌های گوشی
تیغه سر دسته یا شیطانک
دسته
صفحه انگشت‌گذاری
فرت‌ها
بدنه
حفره صدا
پل
تیغه خرک
پین‌های پل

 

ویولن مناسب

 1 – خریدن ویولن. اگر یک فرد تازه‌کار هستید نیازی به خریدن یک ویولن گران‌قیمت‌ندارید اما باید توجه‌کنید که کیفیت ویولن، متناسب با قیمت آن افزایش می‌یابد. با صرف چندصد دلار می‌توانید یک ویولن مناسب تهیه کنید.

 
  • اگر بزرگسال هستید یک ویولن 4/4 بخرید. ویولن وسیله کوچکی است. اما ویولن‌های خیلی کوچکی‌هم وجودداراد که مخصوص کودکان است. هنگام خرید ویولن اندازه مناسب را از مغازه‌دار بپرسید.
  • در هنگام خرید ویولن؛ اندازه بازوی خود را به فروشنده بگویید تا ویولن مناسب را به شما بدهد. هنگامی‌که ویولن را در بازوی چپ خود نگه می‌دارید، باید نوک انگشتان شما نزدیک اسکرول ویولن قرار بگیرد.
  • از یک فرد دارای اعتبار خریدکنید. اگر از یک مغازه معتبر خربداری نکنید، ممکن است ویولن شما از کیفیت پایینی برخوردار باشد. و در نتیجه نمی‌توانید تمرینات خوبی را پشت سر بگذارید. خرید خود را تنها از مغازه‌های معتبر انجام‌دهید.
2- بررسی لوازم جانبی. ویولن باید به همراه چهار سیم، یک آرشه و یک کیف مخصوص و در گاهی اوقات یک کلوفون و یک بالشتک کوچک برای زیر چانه قرارگرفتن، به شما عرضه‌شود. از آنجا که ویولن وسیله‌ای ظریف‌است، کیف مخصوص نگهداری آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
 
  • سیم‌ها دارای سه نوع مختلف هستند: زهی، که بسیار گران است،نگهداری آن دشوار است، اما صداهای مختلفی را می‌تواند ایجادکند. استیلی، ارزان است اما ممکن است صداهای نامناسبی ایجادکند. مصنوعی، که نرم است و صداهای مناسبی ایجاد می‌کند. افراد مبتدی بهتر است از سیم مصنوعی (سنتزی) استفاده کنند.
  • آرشه باید نو باشد، یا اینکه مویی آن به تازگی نصب شده‌باشد. به مویی نگاه کنید و مطمئن شوید دارای رنگ یکنواخت و روشنی است. پهنای این مویی باید از هر دو طرف یکسان باشد.
  • مویی آرشه‌ها با گذر زمان فرسوده می‌شوند. با مراجعه به مغازه و صرف هزینه‌ای اندک می‌توانید آن را تعویض‌کنید.
3- خریدن وسایل اضافی. تقریبا اکثر ویولونیست‌ها از یک بالشتک کوچک برای زیر چانه قراردادن استفاده می‌کنند که وسیله‌ای ارزان قیمت‌است. همچنین می‌توانید یک کلوفون برای آرشه، یک میز کوچک برای قراردادن نوت، و یک کتاب آموزشی نیز تهیه‌کنید.
 
  • برخی از ویولونیست‌ها از یک بالشتک کوچک برای قراردادن زیر شانه خود استفاده می‌کنند.
  • افرادی که کمانچه می‌زنند؛ بخاطر نوع نگهداشتن ویولن نباید از محافظ چانه و شانه استفاده کنند.
  • کوک‌کننده نیز وسیله کوچکی است که روی چنگک‌ها نصب می‌شود و برای افراد تازه‌کار مفیداست تا مطمئن‌شوند دارند نوت درستی می‌نوازند. البته نباید به این وسیله زیاد وابسته‌شوید و پس از یادگیری نوت‌ها خود را مستقل کنید و از این قطعه صرف برای کوک‌کردن ویولن استفاده کنید.

چرا تئوری موسیقی برای ویولنیست ها مهم است؟

 اگر موسیقی را حتی به مقدار اندکی بتوانید بخوانید، پس باید بگوییم که شما با تئوری موسیقی آشناهستید. بعنوان یک معلم از هنرجوی خود بخواهید تا علایم مختلف موسیقی را به شما توضیح‌دهد. پس از انجام این کار می‌توانید به نقاط ضعف او (کارآموز ویولن‌زن) پی ببرید.

 
بعبارت دیگر، اگر فردی با تئوری موسیقی آشنا نباشد، نمی‌تواند به درجه بالایی در موسیقی برسد و نمی‌تواند توانایی‌های موسیقیایی خود را بهبود ببخشد.
هنگامی‌که یک کاغذ جلوی شما قرار می‌گیرد، حتی اگر فقط پژواک ملودی روی آن آورده شده‌باشد، شما می‌توانید با استفاده از آن به ساختار موسیقی پی ببرید.
 
(این رویکرد یک رویکرد کلاسیک است و معمولا در زمان اجراهای دسته‌جمعی مورد استفاده قرار می‌گیرد). این کاغذ، به شما اجازه می‌دهد تا درک خوبی از آنچه باید اجراکنید، داشته باشید و همچنین بتوانید به‌خوبی با دیگر موسیقی‌دان‌ها ارتباط برقرار کنید. این کار باعث صرفه‌جویی در زمان و بهبود عملکرد شما در اجرا می‌شود.
بسیار مهم است که ویولونیست با علایم کلیدی موسیقی آشنایی داشته باشد تا بتواند اجرای خود را به بهترین شکل انجام دهد. اگر شما نسبت به این علایم آشنایی داشته باشید، اعتماد بنفس شما تقویت‌شده و می‌توانید عملکرد درخشان‌تری داشته باشید.

علایم کلیدی ویولن

 بسیاری از افرادی که می‌خواهند کار موسیقی را آغاز کنند با تئوری موسیقی آشنایی ندارند. و برخی دیگر نیز نسبت به کلیدها آشنایی ندارند. اما علایم کلیدی چیست؟

 
علایم کلیدی، علایمی هستند که در اول هر بند شعری نوشته می‌شوند.
 
علایمی مثل # و b به ما می‌گوید که در چه مواقعی باید به موسیقی شدت دهیم و در چه مواقعی آرام‌تر بنوازیم.
 
اگر جایی علامت F# دیدید، معنی آن این است که تمام Fهای بعدی را باید بصورت F# بنوازید. همچنین اگر جایی علامت Bb دیدید، تمام Bهای بعدی را باید بصورت Bb بنوزید.
 
این کلیدها به ما می‌گویند که کدام کلید را در موسیقی باید بنوازیم
با توجه به شماره علامت کلیدی می‌توانید متوجه‌شوید روی کدام کلید قرار دارید و کدام تون موسیقیایی را باید بنوازید.

پیشینه تنبک

 قدمت تنبک با نام‌های پهلوی دمبلک به پیش از اسلام می‌رسد و بنابر نظر دکتر معین دمبک صورت دگرگون‌شدهٔ همین نام است.

تنبک در چند دههٔ اخیر پیشرفت چشم‌گیری کرده و به عنوان سازی تکنواز و مستقل مطرح شده است. این پیشرفت مرهون تلاش استادان این ساز است، که در این میان نقش استاد فقید حسین تهرانی به قدری اهمیت دارد که می‌توان از او به‌عنوان پدر تنبک نوازی نوین ایران یاد کرد.
 

ساختمان تنبک

 

ساختمان تنبک

بدنهٔ تنبک را در گذشته از جنس چوب، سفال و گاهی هم فلز می‌ساختند، لیکن امروزه از جنس چوب می‌سازند. تنبک از قسمت‌های زیر تشکیل شده است:

  • پوست
  • دهانهٔ بزرگ
  • تنه
  • پا
  • گلویی (نفیر)
  • دهانهٔ کوچک (کالیبر)

از حلقه در انگشت‌های وسطی دستان می‌توان با زدن روی پوست دهانه بزرگ چسبیده به تنه و شیارهای روی تنه با کشیدن حلقه‌ها اصوات و شیرین کاری‌های متنوع و جالبی اجرا کرد.

آموزش تنبک براي نو آموزان

 امروز ساز کوبه ای و ایرانی تنبک را در چند بخش از مقدمه تا آموزش هایی برای نو آموزان این ساز محبوب را برای شما شرح میدهیم پس از شما میخواهیم مطالب را کامل بخوانید تا اطلاعاتی درباره این ساز به یاد بسپارید.

 
ضرب ، تمبک، دمبک یا دنبک از سازهای کوبه ای ایران است. بدنهٔ تنبک را در گذشته از جنس چوب، سفال و گاهی فلز هم می‌ساختند، ولی امروزه از جنس چوب می‌سازند.تنبک در چند دههٔ اخیر پیشرفت چشم‌گیری کرده و به عنوان ساز تکنواز و مستقل مطرح شده است. این پیشرفت مدیون تلاش استاد فقید حسین تهرانی و اساتید دیگرمی باشد. و اما به نقل از ویکی پدیای فارسی : تنبک (تمبک، دمبک، دندونک و ضَرب) یکی از سازهای کوبه‌ای ایرانی است. این ساز پوستی، از نظر سازشناسی جزء طبل‌های جام‌شکل محسوب می‌شود که از این خانواده می‌توان به سازهای مشابه مانند داربوکا در کشورهای عربی و ترکیه و همچنین زیربغلی در افغانستان اشاره کرد.

نکاتی برای خرید یک سه تار خوب

 چوب سه تار از درخت توت باشد.

رگه های درشت صفحه به سمت سیم بم باشد.
فاصله ی سیم تا دسته ی ساز کم باشد تا حدی که موقع اجرا سختیه سیم را حس نکنید.
صدای پائین دسته با بالا دسته همخوانی داشته باشد.
صدای سیم دوم مفهوم باشد و حالت گنگی نداشته باشد.
در اجرای سیم بم.سیم کاملا نرم و صدایی طبیعی داشته باشد.
صدای همه ی سیمها دنبال هم باشد یعنی با هم همخوانی داشته باشد و در گوش دادن تفکیک سیمها سخت باشد.
بلند بودن صدای ساز دلیلی بر خوب بودنش نیست.
با یک مضراب ویا حتی بدون زدن مضراب باید بتوانید چندین نت را به راحتی و با طنین خوب اجرا کنید.
در اجرای تکنیک ناله ی ساز(ویبره) هیچ مشکلی نداشته باشید.
بعد از کوک کردن ساز تک تک پرده ها را امتحان کنید که در اصطلاح گز نزند.
دسته ی ساز نه کلفت و نه زیادی نازک باشد که البته بستگی به دست خودتان دارد.
ساز از نظر وزنی سبک باشد.
سازی که زیاد رنگ شده باشد فقط قشنگ است و احتمال دارد که صدای خوبی نداشته باشد.
رنگ ساز هرچه روشنتر باشد بهتر است .هم اگر عیبی داشته باشد پیداست و هم از نظر روانشناسی
مثبت است.
آخرین خصوصیت ساز خوب این است که زیبا باشد.
صفحه قبل 1 ... 3 4 5 6 7 8 9 صفحه بعد