چوب سه تار از درخت توت باشد.

رگه های درشت صفحه به سمت سیم بم باشد.
فاصله ی سیم تا دسته ی ساز کم باشد تا حدی که موقع اجرا سختیه سیم را حس نکنید.
صدای پائین دسته با بالا دسته همخوانی داشته باشد.
صدای سیم دوم مفهوم باشد و حالت گنگی نداشته باشد.
در اجرای سیم بم.سیم کاملا نرم و صدایی طبیعی داشته باشد.
صدای همه ی سیمها دنبال هم باشد یعنی با هم همخوانی داشته باشد و در گوش دادن تفکیک سیمها سخت باشد.
بلند بودن صدای ساز دلیلی بر خوب بودنش نیست.
با یک مضراب ویا حتی بدون زدن مضراب باید بتوانید چندین نت را به راحتی و با طنین خوب اجرا کنید.
در اجرای تکنیک ناله ی ساز(ویبره) هیچ مشکلی نداشته باشید.
بعد از کوک کردن ساز تک تک پرده ها را امتحان کنید که در اصطلاح گز نزند.
دسته ی ساز نه کلفت و نه زیادی نازک باشد که البته بستگی به دست خودتان دارد.
ساز از نظر وزنی سبک باشد.
سازی که زیاد رنگ شده باشد فقط قشنگ است و احتمال دارد که صدای خوبی نداشته باشد.
رنگ ساز هرچه روشنتر باشد بهتر است .هم اگر عیبی داشته باشد پیداست و هم از نظر روانشناسی
مثبت است.
آخرین خصوصیت ساز خوب این است که زیبا باشد.